Tanrılar Okulu'ndan Alıntılar IV

Sen herşeyin nedenisin ve her şey sensin. Bir gün iyileştiğinde (herşeyi daha net görebildiğinde), dünyanın dünyanın kaynağının sen olduğunu bileceksin, O, var olabilmek için sana gereksinim duyuyor... Onu yaratanın, keşfedenin sen olduğunu unuttun ve kendi yarattığın şeyin gölgesi oldun.
        *

Lupelius, sadece kendisiyle kıyaslanabilecek bir filozoftu. En olumsuz koşullarda öğrencilerini, düşünmenin ve hissetmenin farklı biçimlerini keşfetmeye, zihinsel kalıplarını kırmaya davet ederken, dünyanın onlarda var olan sıradan tasvirlerini alt üst ederdi. Öğrencilerinin kök salmış inançlarını kökünden kazımak ve ruhsal dünyalarındaki duygu bataklığını kurutmak için dahiyane yöntemler uygulardı.
        *
Antikçağ düşüncesine hakim olan Sonsuzluk Yasası'nın rehberliğinde yaşam sürenler büyük bir bireysel maceradan geçerken, anlamsız ve sıradan bir yaşama boyun eğen diğerleri ise rastlantısallık ve kader yasası ile çizilmiş bir akıbetin peşi sıra ilerliyorlardı. 
       *
Şu anda gördüğün ve dokunduğun dünya, sen olan her şeyin maddeye dönüşmüş halidir. Düşüncelerin daha önceden onaylamadığı hiçbir şey yaşamında karşına çıkamaz.
Dünya tozdur. Üfle gitsin.
       *
Dünya senin yansımandır. İnanışlarını altüst et. O zaman dünya bir gölge gibi senin peşinden gelecektir. Gerçeklik yeni bir görüntünün biçimini alacaktır.
      *
Bir gün dışarıdan alınacak hiçbir şeyin olmadığını anlayacaksın. Bildiklerine ekleyebileceğin hiçbirşeyin olmadığını... Öğretilerin ve deneyimlerin senin anlama düzeyine herhangi bir şey katmayacağını göreceksin.
Bir kişinin bilgisi kendisinden ne daha büyük olabilir, ne de daha küçük.