kişi görüntüledi

6 Ocak 2012 Cuma

Taoist Düşünce ve Zen - 1 - BAŞLANGIÇ, SESSİZLİK





Taoizm  
nesnelere ve kavramlara verdiğimiz anlamlarla ilgilenir.
İyi ve kötü, alçak ve yüksek, aydınlık ve karanlık gibi.
Kurucusu Lao-Tse'dir (Lao Tzu).

Bir nesneye yada olaya fazla anlam yüklediğimizde onunla ilgili beklentilerimiz, hayal kırıklıklarını da beraberinde getirir. Aynı zamanda geçmişin pişmanlıkları ve gelecek kaygısı ve planları gibi etkiler yaşamında bir tür dengesizlik hali yaratır.

huzur

Arzu ve amaçlarımızdan arınır, geçmiş ve gelecekle ilgili negatif duygulardan özgür kalabilirsek; yaşamdaki uyumu yakalayabiliriz. Bu doğal akış insanın içinde bulunduğu an ile bütünleşerek yaşamasını sağlar. Bu uyuma yolu izlemek denir. Yol anlamına gelen tao kelimesiyle kastedilen budur.


meditasyon

Taoistler meditasyonu hem sağlık ve uzun ömür gibi fiziksel hem de Tao ile birleşmek, bütünleşmek gibi ruhsal bir amaçla kullanmışlardır. Ruhsal gelişimin ilk aşamalarında meditasyon zihni arındırmak, duyguları dengelemek, arzuları azaltmak ve iç enerjiyi çevirmek için sonraki aşamalarda uygulayıcının Tao ile birleşmesini sağlamak için kullanılır.

Tao yada Zen düşüncesini benimsemiş Asya'lı savaşçılar, ulaştıkları derin soğukkanlılık erdemini, sadece ölüm fikrine zihinlerini hazırlamakta değil, aynı zamanda karşılarına çıkacak her türden değişik koşullar altında, zaman yitirmeden anında tepki gösterecek hassaslığa ulaşmakta kullanırlar.

Sessizlik içinde kavramak, çabalamadan başarmak, görmeden bilmek. Bunların tümü Tao'nun duygu ve yanıtlarıdır.

Not: Sun Tzu'nun Savaş Sanatı adlı eserinin Adil Demir tarafından yapılan çevirisinden alıntıların bir uyarlamasıdır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum yazın